Kwiaciarnie w Skopaniach

Jednym z najwcześniej kwitnących kwiatów jest śnieżyczka przebiśnieg Galanthus nivalis. Własną nazwę zawdzięcza mlecznobiałym kwiatom. Nazwa łacińska pochodzi od słów gala- mleko i anthos - kwiat. Roślina ta pochodzi ze środkowej Europy. Bardzo zazwyczaj możemy zauważyć je na skraju lasu. Śnieżyczki bardzo śpiesznie się rozrastają, rozsiewając nasiona i wykształcając cebulki. Kwiaty rozwijają się już w lutym i marcu. Cebule przebiśniegu trzeba sadzić we wrześniu na głębokości ok. 10 cm. Przebiśniegi najlepiej rosną na stanowisku półcienistym i chłodnym. Gleba powinna być żyzna i wilgotna. Najczęstszą chorobą występującą również w Skopaniach, która atakuje przebiśniegi jest szara pleśń. Zniekształca ona liście, a na cebulach i liściach w świata, można zauważyć nalot grzybni. Chore roślinki trzeba zniszczyć, jednak pozostałe spryskać środkiem grzybobójczym. Przebiśniegi nie potrzebują specjalnej pielęgnacji. W sprzyjających zobowiązaniach, kwiaty te tworzą duże kępy, łatwo się również rozsiewają. Rozmnażanie przebiśniegów jest intuicyjne. Duże grupy kwiatów dzielimy na mniejsze po kwitnieniu. Oddzielamy wówczas cebulki potomne. Można również zebrać nasiona lub poczekać aż kwiat się sam rozsieje. Przebiśniegi były objęte ścisłej ochronie gatunkowej. Jednak ta ochrona tyczy się roślin dziko występujących i o ile ktoś chciałby posiadać bukiet przebiśniegów, to może je zerwać ze swojego ogródka. Warto również wiedzieć, że przebiśniegi są trujące, ponieważ zawierają dużą ilość alkaloidów. Spożycie kwiatka grozi niestrawnością, a kontakt z cebulkami może podrażnić skórę. Kwiaty przebiśniegów umieją zamykać się i otwierać w współzależności od temperatury powietrza. Zjawisko to ma znaczenie w trakcie procesu zapylania. Otwarte na słońcu kwiaty mają największą szanse na zapylenie. Ruchy te powodowane są szybszym wzrostem listków okwiatu po wewnętrznej stronie, co powoduje ich rozchylenie się. Przy niższych temperaturach szybciej rośnie zewnętrzna część listków i kwiat się stula.