Kwiaciarnie w Niemodlinie

Jednym z najwcześniej kwitnących kwiatów jest śnieżyczka przebiśnieg Galanthus nivalis. Własną nazwę zawdzięcza mlecznobiałym kwiatom. Nazwa łacińska pochodzi od słów gala- mleko i anthos - kwiat. Roślina ta wywodzi się ze środkowej Europy. Bardzo bardzo często możemy zauważyć je na skraju lasu. Śnieżyczki bardzo śpiesznie się rozrastają, rozsiewając nasiona i wykształcając cebulki. Kwiaty rozwijają się już w lutym i marcu. Cebule przebiśniegu należy sadzić we wrześniu na głębokości ok. 10 cm. Przebiśniegi najlepiej rosną na stanowisku półcienistym i chłodnym. Gleba powinna być żyzna i wilgotna. Najczęstszą chorobą występującą również w Niemodlinie, która atakuje przebiśniegi jest szara pleśń. Zniekształca ona liście, a na cebulach i liściach w ziemi, można zauważyć nalot grzybni. Chore roślinki należy zaprzepaścić, jednakże pozostałe spryskać środkiem grzybobójczym. Przebiśniegi nie potrzebują specjalnej pielęgnacji. W sprzyjających warunkach, kwiaty te tworzą duże kępy, łatwo się też rozsiewają. Rozmnażanie przebiśniegów jest intuicyjne. Duże grupy kwiatów dzielimy na mniejsze po kwitnieniu. Oddzielamy wtedy cebulki potomne. Można też zebrać nasiona lub poczekać aż kwiat się sam rozsieje. Przebiśniegi zostały objęte ścisłej ochronie gatunkowej. Natomiast ta ochrona tyczy się roślin dziko występujących i jeżeli ktoś chciałby posiadać bukiet przebiśniegów, to może je zerwać ze własnego ogródka. Warto też wiedzieć, że przebiśniegi są trujące, ponieważ zawierają dużą ilość alkaloidów. Spożycie kwiatka grozi niestrawnością, a kontakt z cebulkami może podrażnić skórę. Kwiaty przebiśniegów potrafią zamykać się i otwierać w współzależności od temperatury powietrza. Zjawisko to posiada znaczenie podczas procesu zapylania. Otwarte na słońcu kwiaty posiadają największą szanse na zapylenie. Ruchy te powodowane są szybszym wzrostem listków okwiatu po wewnętrznej stronie, co powoduje ich rozchylenie się. Przy niższych temperaturach szybciej rośnie zewnętrzna część listków i kwiat się stula.