Kwiaciarnie w Służewie

Właściwie każdy z nas ze 100% pewnością nie raz zachwycił się pięknem zaawansowanych kwiatów hiacynta. Pędzenie ich nie jest tak trudne, jak się na sam początek wydaje. Zimą bądź wczesną wiosną, częściej w kompozycjach kwiatowych wykorzystuje się rośliny cebulowe. Coraz w bardzo wielu sytuacjach w ofercie skierowanej do nabywcy pojawiają się kompozycje utworzone z roślin o ledwie widocznych pąkach kwiatowych. Pierwszym krokiem na drodze ku pięknej roślinie, powinno być wybranie przez moją firmę dobrej jakości cebul. Zadanie to nie powinno stanowić obecnie żadnej trudności. Do pędzenia nadają się wyłączenie cebule zdrowe, bez pęknięć i innych uszkodzeń mechanicznych. Cebule muszą być twarde, bez plam, odbarwień, czy śladów pleśni. Wybierając cebulki hiacyntów decydujmy się na te bez korzeni i wyraźnego pędu. Warto zdawać sobie sprawę, że im większy będzie obwód naszych cebul, tym rośliny uzyskane w pędzeniu będą lepszej jakości. Tylko z dorodnych cebul będziemy w stanie otrzymać realnie piękne, obficie kwitnące rośliny. Cebule hiacyntów możemy zmusić do kwitnienia także w niewielkim szklanym wazonie. Ogólne zasady uprawy są takie same, jak przy uprawie w ziemi. Cebule umieszczamy natomiast nie w doniczce, a w szklanym pojemniku, podłoże zastąpi nam woda. Wykorzystajmy do tego celu specjalnie przystosowane szklane naczynia. W połowie października cebulkę umieśćmy w naczyniu, w ciemnym, chłodnym pomieszczeniu. Długość okresu ciemności i chłodu powinna wynosić około 14–15 tygodni. Skrócenie tego okresu wydłuży czas pędzenia roślin w szklarni i równocześnie może stać się przyczyną papierowatości kwiatów. Z kolei zbyt długie chłodzenie spowodować może nadmierne wydłużanie pędów , a oprócz tego przedwczesne zakwitanie roślin niedostatecznie rozwiniętych. Aktualnie, dlatego, sadzenie cebul wykorzystanych do pędzenia w połowie lutego będzie miało miejsce w końcu października i w listopadzie. Warto zdawać sobie sprawę, iż poziom wody w naczyniu powinien utrzymywać się tuż pod piętką cebuli. Wody, przez cały okres uprawy, nie należy wymieniać. Cebula śpiesznie powinna wyprodukować korzenie rosnące potem w wodzie. Gdy jedynie korzenie dorosną do wody, zwiększmy odstęp między powierzchnią wody a cebulą do 2 centymetrów. Wierzch cebulki przykryjmy stożkiem z papieru. W momencie, gdy pąki kwiatowe zaczną się koloryzować, ukorzenioną roślinę przenieśmy do ciepłego, jasnego pomieszczenia. Tam rozwiną się pędy i kwiaty. Stożka z papieru nie usuwajmy do momentu, gdy uniosą go pąki. Od razu potem hiacynt powinien teraz rozkwitnąć. Warto zdawać sobie sprawę, ażeby cebule raz już wykorzystane do pędzenia, nie eksploatować po raz drugi. Posadźmy je, więc w ogrodzie, cebula nie wyda, bowiem ponownie dobrego kwiatu. Warto zdawać sobie sprawę, ażeby cebule do czasu sadzenia przechowywać w suchym, ciemnym i dobrze wietrzonym pomieszczeniu o temperaturze około 17°C. Tuż przed sadzeniem zaprawmy cebule w zawiesinie środków grzybobójczych. Kolejnym krokiem będzie przygotowanie podłoża. Hiacynty potrzebują gleb przepuszczalnych, o odczynie lekko kwaśnym lub obojętnym, (pH 6–7), mało zasobnych w składniki pokarmowe. Najlepsza będzie zwykła ziemia ogrodowa z dodatkiem piasku. Warto zdawać sobie sprawę, ażeby nigdy nie sadzić cebul w podłoże wykorzystane już w ubiegłych sezonie do uprawy innych roślin cebulowych. Przenoszone wraz z glebą choroby mogą być powodem dużych strat. Jeśli cebulki hiacyntów będziemy sadzić pojedynczo, wybierzmy doniczki małe, niemniej jednak wysokie. Cebulki sadzimy do doniczek w taki metodę, ażeby ich wierzchołki wystawały lekko ponad krawędź doniczki, około 1 centymetr ponad ziemię. Jeśli decydujemy się na uprawę grupową, cebulki powinny być oddalone od siebie o 6-8 centymetrów, zapewnijmy im więc adekwatnie szerokie naczynie. Doniczki przysypmy przesianym piaskiem i podlejmy. Od razu potem przenieśmy doniczki do chłodnego i ciemnego pomieszczenia. Ukorzenianie powinno trwać około 8-10 tygodni. Około, co dwa tygodnie umiarkowanie podlewajmy nasze cebulki. Jednym z najważniejszych warunków powodzenia mojej hodowli jest dostatecznie długie chłodzenie, w trakcie którego cebule silnie się ukorzenią i przygotują do szybkiego wzrostu liści , a oprócz tego pędów po przeniesieniu do szklarni. Do momentu przerośnięcia korzeni przez otwory w dnie doniczek, temperatura powinna wynosić około 9°C. Potem konieczne jest jej obniżenie do 5°C na kilka tygodni. Po osiągnięciu przez kiełkujące liście długości około 2,5–3 centymetrów, temperaturę powinniśmy obniżyć do 0–2°C. W momencie pojawienia się kiełków, na doniczkę musisz założyć papierowy stożek. Powinien on pozostać w tym miejscu do chwili pojawienia się pąków kwiatowych. Gdy pędy się wydłużą, zdejmijmy osłonki i ustawmy kwiaty w miejscu jasnym, dobrze naświetlonym. Tam rozkwitną po około 14 do 16 dniach. Hiacynty posadzone od 15 do 30 września rozkwitną na początku grudnia, z kolei te sadzone między 1 a 10 października, zakwitną na przełomie grudnia i stycznia. O jakości otrzymanych przez moją firmę kwiatów decyduje okres pomiędzy wyjęciem rośliny z zimniejszego, ciemnego miejsca a przeniesieniem w cieplejsze miejsce. Unikajmy wtedy modyfikacji temperatur, modyfikacji wilgotności , a oprócz tego niepotrzebnego przenoszenia z ciemności na słońce. Najpiękniej hiacynty rozkwitną w chłodnym pomieszczeniu, o temperaturze mało wyższej od temperatury aktualnej w inspekcie. Zbyt wysoka temperatura spowodować może zbyt szybki wzrost łodyg i tym samym nienaturalny wygląd całej rośliny, której kwiaty będą mniej stateczne. Po okresie kwitnienia kontynuujmy podlewanie, aż do momentu całkowitego zaschnięcia liści. Podlewamy je aż do końca maja. W czerwcu zasuszmy, oczyśćmy i przechowajmy w chłodnym, suchym miejscu do jesieni.